ماجرای عجیب و غریب مایکل کادلچ، مانوئل فردریش، و پیراهن مسی بجز اینکه بیانگر هیبت این روزهای بهترین بازیکن منتخب فیفاست، نشان میدهد که رقبای بارسلونا، از لحظ روانی، کاملا روی کارشان تمرکز نکرده اند. احترام به بارسلونا خود به خود از سکوها به زمین بازی منتقل شده است.

کادلچ و فردریش که نیمی از خط دفاعی بایر لورکوزن را که هفته پیش سه گل به بارسلونا تقدیم کردند را تشکیل می دهند، بر سر پیراهنی که در پایان نیمه اول در «بای آرنا»  از مسی گرفته بودند، با هم درگیر شده اند.

خودِ این مساله که یک بازیکن، یک چهارم مسیر خروجی را به دنبال مسی میرود تا پیراهنش را بگیرد به اندازه کافی نگران کننده هست، اما اینکه هم تیمی اش با او بر سر پیراهن به مجادله بپردازد، مساله را نگران کننده تر می کند. صرف نظر از اینکه دو بازیکن چه دلیلی برای این کارشان در رختکن داشته اند، هم کادلچ و هم فردریش به خاطر رعایت نکردن احترام به هم تیمی ها و خودشان مقصر هستند.

دعوای این دو، تنها حس حقارت و عدم تعهد آنها نسبت به جایگاهشان به عنوان برگزیدگان لیگ قهرمانان را هویدا کرد.

لورکوزن از لحاظ روش فوتبال در حد و اندازه های بارسلونا نیست، اما به هر حال تیم «رابین بات»، به جمع 16 تیم نهایی لیگ قهرمانان راه یافته، درست همان کاری را که بارسلونا انجام داده است. قهرمانان اروپا که ردای پر زرق و برق قهرمانی را بر تن دارند، خود را به عنوان تحسین برانگیز ترین تیم جهان معرفی کرده اند. اما این مساله نباید رقیبان را از کار بیاندازد.

اگر کادلچ و فردریش می خواهند تماشاچی باشند، بگذارید برای بازی در نیوکمپ بلیط بخرند و اجازه بدهند همقطارانشان – حرفه ایها- برای جبران دو گل عقب ماندگیشان در زمین تلاش کنند.

آرسن ونگر و آندره ویلاس بواس، دو فرد توانمندی که تلاش میکنند از پسِ شغل های سختشان در یک شرایط نابسامان بر بیایند.

آرسنال و چلسی دو تیم از پرطرفدارترین تیم های جهان هستند و مربیگری در چنین باشگاههایی همواره در کانون توجه است. واضح است که هر دو تیم، در میدان، در دوره ای هستند که بی اعتماد به نفس و ضعیف بازی می کنند. در روزهای اخیر، نتایج به ضررشان رقم خورده، و سطح عملکردشان به طرز وحشتناکی پایین آمده است.

آث میلان و ناپلی رقبای لندنی شان را در دور رفت مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان شکست دادند اما نباید از فرصت طلبانی که در اطراف ونگر و ویلاس بواس جمع شده اند به سادگی گذشت. این روزها این که خبرنگاران از مربی بپرسند که آیا فکر میکند که برای بازی بعد روی نیمکت خواهد بود یا نه، به یک حرکت معمول و ناراحت کننده در فوتبال مدرن تبدیل شده است.

چلسی 5 بازی است که طعم برد را نچشیده و این نشان دهنده ی کشمکش های درونی این تیم است. با این وجود، شرایط آنها نسبت به زمانی که ویلاس بواس تازه هدایتشان را بر عهده گرفته بود، چندان ضعیف تر نشده است.

میراث آرسن ونگر در فوتبال مردن انگلیس رقیبی بجز یک نفر، سر الکس فرگوسن، ندارند و این در حالی است که او این روزها مجبور است پس از هر بازیِ تیمش به دفاع از خودش و حفظ شغلش مشغول باشد.

آنچه که برای یک گروه خبریِ گرسنه واضح است، این است که نه ونگر و نه ویلاس بواس نمی توانند در مدت کوتاهی اخراج شوند. پس بهتر است که به جای امید به موفقیت آرسنال و چلسی، به دنبال شکست و سوالهای آزاردهنده ی پس از بازی باشند.

کنفرانسهای خبری پیش و پس از مسابقه با اظهارات امیدوار کننده در مورد دیدار پیش رو یا انجام شده شروع می شود. اما این تشریفات از دید خبرگزاری ها، زودگذرند و این آینده مربی است که می تواند افسار بحث ها را در دست گیرد. مصاحبه ها گستاخانه، ناجوانمردانه و پست شده اند.

"تیمی که در بیش از 15 تا 18 درصد حرکاتش اشتباه نداشته باشد، شکست ناپذیر خواهد بود". این اصل اساسی والری لوبانوفسکی مربی موفق دینامو کیف بود. این اصل تاکتیسینِ اوکراینی، استاندارد بازی های 16 تیم باقی مانده در لیگ قهرمانان این فصل را تایید نمی کند.

بازی ها نه فلسفه ی تاکتیکی مربیانشان را نشان می دادند و نه اثری از بازی تهاجمی در آنها دیده میشد. حتی بالاتر از آن، گل ها زده نمی شدند، توسط تیم های حریف هدیه می شدند.

گواهی این مدعا اینکه آرسنال قادر به یک بازگشت منسجم پس از چهار گلی که از میلان خورد نبود. آنها حتی ارائه ی بازی خودشان نیز عاجز بودند. زنیت و بنفیکا نمایشی سرگیجه آور از دفاع ضعیف و دروازبانی وحشتناک ارائه دادند. ناپلی و چلسی نیز برای کم کاری در نبردها و اشتباهات بچگانه که ساختارشان را بهم میریخت، قابل سرزنش بودند.

اشتباه غیرقابل توجیه آلوارو آلبلوا در محوطه جریمه خودی نیز به پانتوس ورنبلوم اجازه داد تا گل تساویِ غیر قابل باوری را برای زسکاموسکو به ثمر برساند. این نوع دفاع نامطمئن به مشکلی دائمی در این فصل لیگ قهرمانان تبدیل شده است.

هم اکنون هیچ تیمی وجود ندارد که بتواند ادعا کند که 100 درصد در کارهای دفاعی مطمئن است. اما تنها، تیمی می تواند ادعای گرفتن جام در مونیخ در ماه می را بکند که بتواند از دروازه خود با دقت بیشتری محافظت کند.

غلبه بر منچستریونایتد یک شگفتی بود، اما حالا بازل اولین زخم را با برد 1-0 بر بایرن مونیخ وارد کرده است و در حالی در انتظار دیدار برگشت است که همه در حال تمجید از عملکرد فوق العاده ی یان سامر جوان هستند.

این دروازبان 23 ساله در مهمترین صحنه بازی توپ فرانک ریبری را از فضای خالی بیرون کشید، اما این همه ماجرا نبود و در طول بازی نیز بارها با عکس العمل های مناسب خود مانع از فروریختن دروازه تیمش خصوصا در لحظات پایانی بازی شد.

تسلط او در رقابتهای زیر 21 ساله های اروپا که در آن سوئیس بدون دریافت حتی یک گل به فینال رقابتها رسیده بود، نشانه اتفاقاتی بود که در آینده قرار بود بیافتد و سامر کماکان به درخشش خود ادامه میدهد. اگر این جوان به همین شکل ادامه دهد، طولی نخواهد کشید که درخشش او را در غولهایی مانند منچستر یونایتد، یوونتوس، اینتر یا آرسنال ببینم و حتی با لقب بهترین شوتگیر اروپا او را بشناسیم.

دور رفت مرحله یک هشتم پایانی لیگ قهرمانان اروپا 12-2011 از جهات مختلفی قابل ارزیابی است، اما شاید بارزترین نکته آن انبوه گل هایی است که در لحظات پایانی به ثمر رسیده اند.

هرچند که یک-دوی لیونل مسی با دنی آلوز (که به گل سوم بارسا مقابل لورکوزن منجر شد) سرنوشت بارسلونا را چندان تحت تاثیر قرار نداد، اما ضربه ی هفته پیش رومن شیروکوف روی اشتباه دیرهنگام بنفیکا، باعث برد 3-2 زنیت در یک دقیقه مانده به پایان بازی شد و به این ترتیب، روسها با یک گل برتری به پرتقال سفر خواهند کرد.

علاوه بر این سه شنبه و چهارشنبه گذشته، ما با حوادثی پرهیجان در لحظات انتهایی بازی ها مواجه بودیم: رئال مادرید که تا قبل از گل زسکامسکو بازی را به خوبی کنترل کرده بود، با ضربه پونتاس ورنبلوم که از فاصله ای نزدیک شلیک شد، در لوژنیکی متوقف شد و در جایی دیگر نبرد بایرن مونیخ و بازل در سوئیس، در حالی که به نظر میرسید با نتیجه مساوی به پایان خواهد رسید، با گلی که والنتین استوکر در دقیقه 86 به ثمر رساند، یک بر صفر به سود میزبان خاتمه یافت.

مارسی و اینتر نیز در استادیوم ولودرام با هم دیدار کردند که با موقعیت های بسیار کم در طول 90 دقیقه همراه بود. اما آندره آیئو با ضربه سری که در وقتهای تلف شده به توپ زد، دروازه ژولیوس سزار را فرور ریخت تا مردان دیده دشام با دستانی پر به سن سیرو گام بگذارند.

بنابراین توصیه می شود که در رقابتهای لیگ قهرمانان این فصل، قبل از اینکه سوت پایان بازی به صدا در نیامده است، تلویزیون خود را خاموش نکنید!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: